C207 - Frans

Logisch

Geïrriteerd tikte Alice met haar nagels op haar tafel, richting Danny kijkend die ergens voor haar zat en het dus niet merkte. Hopelijk kwam Jasper nu gauw want ze had absoluut geen zin om hier alleen te blijven zitten. Als alleen het bloeden nou al eens helemaal gestopt was.. Maar nee, alsof hij het extra openhield.

Jasper liep snel achter Alice aan het lokaal in. Hij schoof naast haar en pakte razendsnel en sierlijk zijn boeken. Hij legde ze op de goede pagina open, en zakte iets onderuit. Hij keek naar Alice."Gaat het?"

Alice knikte kort als antwoord op Jaspers vraag. 'Het gaat,' zei ze toen. 'Ik irriteer me alleen maar aan iemand, maar verder, ja, het gaat.' Even keek ze weg van de jongen, maar al gelijk daarna keek ze weer terug. Zou hij expres voor zich uit blijven kijken? Misschien was hij wel bang. Een valse grijns verscheen op Alice' gezicht.

Jasper volgde haar blik. Ze keek naar de jongen. Hij zag dat zich een valse grijns om haar lippen vormde."Alice, doe dat maar na school - nu geen bloederige taferelen." Hij sprak laag en langzaam.

Alice zuchtte diep en keek pas na een poos richting Jasper. 'Jasper, ik ben niet dom,' siste ze. Wat dacht hij wel niet? Dat ze hier iemands bloed ging lopen uitzuigen? Ze was echt niet achterlijk.

Jasper draaide zijn hoofd weg na Alice's reactie. Hij richte zijn aandacht op het bord, maar wist alles allang. Hij zuchte en keek weer naar Alice. Hij staarde even naar haar handen, en daarna weer naar haar ogen.

'Wat?' vroeg Alice geïrriteerd. Ze haatte het als mensen haar aanstaarden, en al helemaal als ze deden alsof ze dom was als ze al geïrriteerd was. Meteen nadat ze het gezegd had draaide ze haar hoofd weg, ze moesten haar nu gewoon even met rust laten.

"niets.." mompelde Jasper zachtjes. Hij vond Alice intressant. Hij vond haar leuk. Zij hem blijkbaar niet. Hij slikte en legde zijn ineengevouwen handen op tafel. Hij liet zijn ogen door de klas dwalen. Buiten was de mist weggetrokken en had plaatsgemaakt voor regen. Perfect.

Alice deed net alsof ze geïntresseerd was en bleef richting de leraar kijken, ook al had ze dit verhaal al ontelbaar vaak gehoord en kon ze het zo onderhand wel dromen. Met haar gedachten zat ze toch in een totaal andere wereld. Een leukere dan de wereld in dit klaslokaal.

Jasper leunde nu op zijn armen. Hij verveelde zich enorm. Welk uur hadden ze straks? Biologie. Het was de 12e les van het semester.. dat betekende bloedprikken."Alice, wat ga je volgend uur doen? Ga je naar de kantine of naar het picknickveld of what?" Hij keek haar nu even aan, maar keek bijna direct weer weg - hij wou niet nog een uitbrander.

Alice haalde haar schouders op zonder om te kijken. 'Picknickveld I guess. Of het bos in. Ik weet niet,' zei ze, zonder om te kijken. Ze was al wat gekalmeerd, maar haar humeur was nog steeds niet geweldig.

Zoals gewoonlijk had Elisabeth totaal geen zin in de les. Ze zat onderuit gezakt en kliederde wat in haar schrift. Al die lessen kende ze immer uit haar hoofd opdreunen. Wat is het leven toch saai als je altijd hetzelfde. Toen pas merkte ze de geur van vers bloed op. Ze keer door de klas en twee rijen verder zat de jongen met de snee.

Jasper vroeg zich af of Alice het erg zou vinden als hij meeging. Hij zou het maar niet vragen. Toen de bel klonk stond hij langzaam op. Hij pakte zijn spullen snel in, en liep toen rustig het lokaal uit. Buiten het lokaal stond hij stil.

Alice pakte op haar gemak haar spullen in toen de bel ging, stond toen op en liep richting de deur, ondertussen continu haar blik gericht op de emo-jongen (XDDDD). Pas bij de deur draaide ze haar hoofd weer en liep ze de gang op, zonder Jasper in de gaten te hebben gehad. De schooldag was eindelijk voorbij. Op biologie na dan.

Jasper zuchte en liep de andere kant door. Hij opende een nooduitgangdeur en kwam zo bij het picknickveld. Hij smeet zijn tas op een tafeltje en ging op het bijbehorende bankje zitten.

Elisabeth lied zich met de rest van de klas meevoeren naar biologie. Ze had haar hoofd heel ergens anders.